Alleen afhalen, versturen is niet mogelijk.
Sprinkhanen zijn herbivoren die behoren tot de orde Orthoptera. Het betreft verschillende families in meerdere superfamilies; de sabelsprinkhanen zijn bijvoorbeeld meer verwant aan de krekels dan de veldsprinkhanen.
Sprinkhanen kunnen ver springen met hun krachtige achterpoten en de meeste soorten kunnen ook korte of soms wat langere stukjes zweven. Slechts enkele soorten kunnen echt vliegen, deze zwermende sprinkhanen worden treksprinkhanen genoemd. Sommige sprinkhanen hebben korte antennen (veldsprinkhanen), terwijl andere lange antennen hebben (sabelsprinkhanen). De meeste veldsprinkhanen leggen hun eitjes in pakketten in de grond. De vrouwtjes hebben een legapparaat dat is aangepast om mee te graven. De eipakketten kunnen enkele tientallen tot meer dan honderd eitjes bevatten. Bij vele soorten maken de eitjes een diapauze door om hetzij de winter hetzij de droge tijd te overleven. Wanneer de weersomstandigheden juist zijn, komen de eitjes uit. De nimfen, zoals de larven van hemimetabole insecten genoemd worden, ondergaan tijdens hun ontwikkeling vijf tot zeven vervellingen, waarbij elk volgend stadium groter is dan het vorige. De laatste vervelling leidt tot het volwassen stadium. De jonge volwassene heeft enkele dagen of weken nodig om geslachtsrijp te worden. Soorten met een diapauze in het volwassen stadium doen er zelfs vele maanden over.
Op vele plaatsen in de wereld worden sprinkhanen gegeten. Zij zijn een goede eiwitbron. Militair personeel wordt vaak aangeraden sprinkhanen te vangen en te eten wanneer zij verdwaald zijn en hun voedsel opraakt.
Analytische bestanddelen: vocht 64,3 %, droge stof 35,7 %, ruwe as 1,1 %, eiwit 20,5 %, vet 11,7 %, koolhydraten 2,4 % en zetmeel 0 %.
% op droge stof sprinkhanen: ruwe as 3,1 %, eiwit 57,4 %, vet 32,7 % en koolhydraten 6,7 %.
